tespit

Siz ne sanıyorsunuz? Onlar palavra savurduğu için mi ben kızıyorum sanıyorsunuz? Saçma! Ben yalan dinlemesini severim. Yalan, insanların bütün öteki yaratıklara karşı üstünlüğünü sağlar. Yalanla gerçeğe ulaşılır. Ben yalan söylediğim için insanım. Hiç olmazsa önceden on dört sefer, hattâ belki de yüz on dört sefer yalan söylemekten hiçbir gerçeğe ulaşılamamıştır. Ve bu kendine göre bir şereftir. Oysa biz kendi aklımızla yalan söylemesini bile beceremiyoruz. Bana kendin uydurduğun bir yalan söyle, seni alnından öpeyim! Kendi uydurman olan bir yalan söylemek, başka bir ağızdan işitilip tekrarlanmış gerçeği söylemekten hemen hemen daha iyidir. Birinci ihtimalde sen bir insansın, ikincisinde ise, papağandan hiç farkın yoktur. Sanki biz neyiz şimdi? Biz şimdi istisnasız olarak hepimiz, bilgide, ilerlemede, düşüncede, buluşta, ülküde, istekte, liberalizmde, akılda, tecrübede, herşeyde, herşeyde henüz daha üniversite hazırlık sınıfındayız! Elâlemin aklı ile yetinmek hoşlarına gidiyor! Bu işe kötü alışmışlar.