Önsöz
- Arturo
- Köprünün üzerinde omzumda uyurken, seni izliyordum, boğazı aldatırken.
6.10.2009
sence?
Kavga ediyoruz, kırıyoruz birbirimizi, küfürler ediyoruz. Cam eşyalar gibi kırılıyoruz. Hani şu tekrar toparlanması zor olanlardan. Ama ben seni istiyorum. Seninle yaşamak. Senin gibi inatçı ve ne istediğini bilmez birisiyle ne yapacağım? Kim bilir... İşte ben bunu istiyorum, seninle uğraşmayı. Her gün, her saat, sen benden bıkana kadar. Ama biliyor musun, senin gibi inatçı birini kızdırmak ne büyük zevk! Buna devam edebileceğim, değil mi?
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
7 yorum:
yeter ki kırdıktan sonra tamir et.
seni istediğimi biliyorum..yeterli mi?
yetmez mi.
çok sevdim çook
bu satırları yazan ben olmak isterdim:)
teşekkürler.
yazdıklarınızı vakt-i zamanında yaşamış biri olarak.. acaip zor işiniz! ben denedim, beceremedim.. çok kırdım, çok kırıldım. hala bir yerlerim kırık dökük. hala severken bir yanım, geri kalanı tuz-buz halinde. umarım sizin sonunuz farklı olur ;)
Yorum Gönder