Duvarı oluşturan her bir tuğla gibi her şey üst üste geliyor ve sert bir şekilde yıkılıyor. Ben ise senin yanındayım. Düşerken tuğlalar, bin kilometre uzaktan zarar görmemen için seni korumaya çalışıyorum. Ne kadar başarılı olduğumu sen bana söyleyeceksin. Beni duyabiliyorsan ne güzel… Senin acını geçiremem ama rahatla bu sadece bir iğne saplantısı. Önümüzde yeşil, güzel bahçeli evler var. Birisinden bize gülümsüyor. O’nu bulmak için evleri teker teker dolaşıyoruz. İşte orada pencerede bize gülümsüyor. Biz eleleyiz ama heyecandan elini çok sıkıyorum. Yüzüme bakıp beni çözmeye çalışıyorsun. Sana bakıp gülümsüyorum. Tekrar kafamı kaldırdığımda ise gitmiş.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder