Tarih: Önemli değil

Yer: Uzak bir ülke

Sana bunları sadece önümdeki sayfayı aydınlatabilen bir mum ışığında yazıyorum. Kalemimin gölgesinde duygularım boşalıyor. Yazmazsam tükenecek gibiyim. Senden uzakta geçen yaklaşık bir ayın sonrasında fark ediyorum ki, köklerinden bağlıyım sana. Ve uzanmış bu duygunun keyfini çıkartıyorum. Özlemek. Biryandan da farklı bir durum var. Mesela seni düşündüğümde “yakınında olsam da içten öperdim” demiyorum. Anlıyorum ki biz her anın tadını çıkarmışız. Hiç uzaklaşmayacak gibi ya da asırlarca uzak kalmış gibi. Sanma ki yakın bir zamanda seni gördüğümde, vücudunun en ufak bir parçasını bile içime çekeceğim. Tapınağına geri dönmüş bir dindar gibi. İdam sehpasından yaşayarak indirilmiş bir suçlu gibi.

Az kaldı sana.