Papatyalar teker teker denize doğru süzüldü. Kelimeler yüzleştirildi. Sana lâyık değillerdi kelimeler. Hayır! papatyalar. Bir düşünce, bir düşünce daha. Ölen papatyaların kokusu. Ceketimde kırmızı papatya lekesi. Yazamadığım kelimelerde sen. Etrafında binlerce heyecanla sana koşan ben. Yinede hiç biri sana layık değiller. İnsanlar. Hayır! papatyalar.
Fakat yinede
Sana çiçek almayı özledim.
Önsöz
- Arturo
- Köprünün üzerinde omzumda uyurken, seni izliyordum, boğazı aldatırken.
1 yorum:
papatyalar değil özlediğim. beni beklerken sağ kolunu vücudunun arksına gizleyip - gizleyemediğin bir heyecanla gülümsemen. yüzüm yüzünde. sonra bakışın. birden ortaya çıkmış ve düpedüz bir kurmaca ile sen bilmeden eline tutuşturulmuş gibi papatyalar. yalancıktan şaşırmışı oynamam herrr seferinde, aslında duruşundan biliyorum, nefesinin sıklığından biliyorum bana papatya aldığını. her seferinde, tekrar tekrar özlediğim, heyecanın.
Yorum Gönder