Önsöz

Fotoğrafım
Köprünün üzerinde omzumda uyurken, seni izliyordum, boğazı aldatırken.

6.10.2009

sence?

Kavga ediyoruz, kırıyoruz birbirimizi, küfürler ediyoruz. Cam eşyalar gibi kırılıyoruz. Hani şu tekrar toparlanması zor olanlardan. Ama ben seni istiyorum. Seninle yaşamak. Senin gibi inatçı ve ne istediğini bilmez birisiyle ne yapacağım? Kim bilir... İşte ben bunu istiyorum, seninle uğraşmayı. Her gün, her saat, sen benden bıkana kadar. Ama biliyor musun, senin gibi inatçı birini kızdırmak ne büyük zevk! Buna devam edebileceğim, değil mi?

7 yorum:

BlahBlah dedi ki...

yeter ki kırdıktan sonra tamir et.

maybe dedi ki...

seni istediğimi biliyorum..yeterli mi?

Arturo dedi ki...

yetmez mi.

siminya dedi ki...

çok sevdim çook

nadir dedi ki...

bu satırları yazan ben olmak isterdim:)

Arturo dedi ki...

teşekkürler.

hiç kimse hakkında her bi şey dedi ki...

yazdıklarınızı vakt-i zamanında yaşamış biri olarak.. acaip zor işiniz! ben denedim, beceremedim.. çok kırdım, çok kırıldım. hala bir yerlerim kırık dökük. hala severken bir yanım, geri kalanı tuz-buz halinde. umarım sizin sonunuz farklı olur ;)