Önsöz

Fotoğrafım
Köprünün üzerinde omzumda uyurken, seni izliyordum, boğazı aldatırken.

2.24.2009

eşyalar anlattı

Seviyorum evini, odanı, her tarafına sinmiş, beni baştan çıkaran kokusunu. Duvarlarını, el emeklerini, abajurunu. Seninle uyuduğum ve mutluluktan, tutkudan kalkmak istemediğim yatağını. Yatağının dağınık çarşafını ve ucundaki beni meraktan çatlatan kutuyu. Benden habersiz gözyaşlarını akıttığın, seni bir sonraki güne sürükleyen yastığını. Bana kahve yaptığın fincanı, yazılarını yazdığın bilgisayarını, duvarındaki seni anlatan her fotoğrafı, her çizimi. Kapının melodili gıcırdamasını. Tek kapısı çıkmış, senin eşyalarınla dolu, dağınık dolabını. Senden habersiz üzerlerini senin için karaladığım, masanın üzerinde duran değersiz kâğıtları. O odada, o evde, senin elinin değdiği her hücreyi.

4 yorum:

Carpediem dedi ki...

emeğe saygı güzel olmuş :) umarım yazılarındaki yoğunluk kadar aşkında o yoğunlukta devam eder

BlahBlah dedi ki...

peki ya onu?

Maybe. dedi ki...

en çok onu.

maybe-arturo dedi ki...

carpediem :
teşekkürler.
blahblah :
sence?