22:34: Dışarıya çıkmalıyım boğuluyorum. Ses yok.
00:06: Evden merak ettiler. Ses yok.
00:50: Hayaletleri. Eve dönüş. Ses yok.
01:45: Evin yolunu buldum. Ses yok.
02:22: Kendimi bilgisayardan uzak tutmalıyım. Ses yok.
03:30: Bu gece ne kadar da ıssız bu mahalle. Yoksa hep böylemiydi? Hâlâ ses yok.
04:42: Uykudan eser yok. İzlediğim dünyanın en komik filmiymiş, beni ağlatan. Hâlâ ses yok.
04:50: Bekleyemeyeceğim artık. Hâlâ ses yok.
05:08: Gün doğmaya başladı izlemeye koyuldum. Sessizlikte.
05:11: Gün erken doğdu bu gece, sesle birlikte.
Önsöz
- Arturo
- Köprünün üzerinde omzumda uyurken, seni izliyordum, boğazı aldatırken.
6 yorum:
sessizlikte sesin/in olmadığı zor zamanlar..dilerim ses, ses verir!
En korktuğum şeydir sessizlik;bağırtı, patırtı, fırtına beni korkutamaz ama o sesizlik,kendini bile duyamama hali bazen.
İstediğin bütün sesleri duymanı diliyorum.
- maryjade: umutsuzluğa kapılmışken gelen ses, çok daha değerli
- y. çok güzel analiz etmişsin. teşekkür ederim.
ses gelmiş işte.
geldim.(:
canım bu kadar sessizlik kötü. Bugün en güzel sesler sizin olsun
Yorum Gönder