Önsöz

Fotoğrafım
Köprünün üzerinde omzumda uyurken, seni izliyordum, boğazı aldatırken.

4.06.2009

bir dakika

Yarın, hayatınızdaki en sevdiğiniz insanın öleceğini düşünün.



Ben de işte tam o anda ağlıyorum, çünkü o an hayatınızın hiçe dönüştüğü an. Hiçe bile değil; kayıtsızlığa unutuşa.
Sevdiğiniz herkesin size sırt çevireceğini ya da öleceğini fark ettiğiniz zaman ağlamak kolaydır. Zaman aralığını yeterince uzun tutarsanız, herkesin hayatta kalma şansı sıfıra düşer.

4 yorum:

y. dedi ki...

o anın gerçek olduğu an ,bittiğim andır.o saatten sonra ne olsa ,hiç farketmez.

¢ido$ dedi ki...

En korkunç hayal böyle bir şeyi düşünmek olsa gerek... Düşünürken bile içim titredi.

Arturo dedi ki...

hayatın hiçe döndüğü an.

yansımalar dedi ki...

Düşünüyorum..bekliyorum hatta..çok acı..yaşayan bilir..